17 september 2022.
De afgelopen week ging super snel. Echt zo'n week waarbij je denkt 'ik ga van alles doen' en dan is het opeens vrijdag en ben je nog niet eens op de helft..
Ik heb wel hele leuke dingen gedaan! Vorig weekend kwam er iemand op bezoek 's avonds, ik ben lekker met een vriendin naar een oud-huisgenoot gegaan, ik heb een nieuw SBS programma bijgewoond wat heel leuk was en ik ben nu op een soort familieweekend. Oja, en ik ben druk bezig met mijn eigen webshop/bedrijfje. Maar daarover later meer.
Ik wil het vandaag vooral graag hebben over de uitdagingen die ik heb (gehad), want dat waren er de afgelopen week genoeg.
Allereerst kwam vorige week zaterdag een ex (een andere) langs en hebben we bijgekletst en met een andere huisgenoot lekker gechilld en veel gelachen. Hij kon aan het einde van de avond niet meer naar huis rijden dus is hij blijven slapen. Toen we allebei lagen begon hij opeens te praten en zijn excuses aan te bieden over alles wat er was gebeurd en het kwam eigenlijk een beetje zielig over. Dat bedoel ik niet gemeen. Ik heb gezegd dat het prima is en dat hij zich niet schuldig hoeft te voelen over het verleden. Hij reageerde daar boos op en hij was duidelijk gefrustreerd dat ik het goed vond zo. Ik voel me er schuldig over dat ik geen behoefte heb om nog verder te kijken of het erover te hebben met hem. Ik houd helemáál niet van mensen kwetsen.
Uiteindelijk was hij weer stil en voelde ik me een beetje opgelaten en ik vond het ook niet heel fijn meer om met hem in een kamer te slapen. Dus ik heb de hele nacht zo onaantrekkelijk mogelijk gedaan door (no joke) zoveel mogelijk scheten te laten. Dat leek me op dat moment de beste optie hahaha
Verder is mijn opa erg ziek en weten ze niet wat er aan de hand is. Er is niks gevonden nog maar het gaat echt niet goed. Ik hoop dat hij zich snel weer wat beter voelt. Ik maak me erg veel zorgen.
Ik heb na het ambulanceverhaal nog best wel regelmatig last gehad van mijn borst. Veel pijn en nog steeds een druk. Ik voel dat nog steeds wel eens bij grote inspanningen of stressmomenten. Stressmomenten zijn er de afgelopen week weer wat vaker. Ik heb me iets minder vrolijk gevoeld dan de weken ervoor en ik merk dat het werken aan mezelf en het reflecteren en analyseren van situaties wel zijn invloed heeft. Het is best wel uitputtend.
Ik sta wel steeds vaker stil bij het feit dat de lastigste periode al is geweest en dat het alleen maar nóg beter kan gaan. Ook al zijn er soms nog dalen, die zijn lang niet meer zo diep als ze waren.
Verder heb ik een tinder account die ik af en toe gebruik. Ik vind het wel leuk om een beetje met mensen te kletsen. Wel valt het me op dat (zoals ik volgens mij al vaker heb gezegd) er heeeel snel wordt gevraagd of ik wil snappen (op snapchat foto's naar elkaar sturen).. en dan wordt er verwacht dat je steeds selfies gaat sturen.. HOE-ZO? Ik houd helemaal niet van foto's van mezelf sturen en daarom doe ik dat dan natuurlijk ook niet. Maar ik vind het best een teleurstelling eigenlijk. Eerst wordt er interesse getoond en daarna is het steeds weer hetzelfde verhaal. Misschien dat ik gewoon ouderwets ben :)
Ik ben nu dus een weekendje weg met een andere familie waarvan iemand 50 geworden is. Ik vind het heel gezellig! We hebben gister lekker met zijn allen gegeten en daarna hebben de 'jongeren' tot in de nacht spelletjes gedaan, lekker gekletst en gelachen. Erg leuk.
Een van de mensen die hier is, is een ex (ja, nog een). We hadden de afgelopen maanden een soort 'gezeur' tussen ons en dat hebben we nu gelukkig uitgepraat (volgens mij). Ik had helemaal niet door dat ik daar zo mee zat maar ik vind het wel een stuk fijner nu de lucht weer geklaard is. Ik merkte wel dat ik een bepaalde spanning nog voelde tussen ons en ik vind dat eigenlijk wel vervelend want het wordt natuurlijk niks meer.
Hier nog wat foto's van de afgelopen dagen!
